The Heat is on.

Deze ochtend waren we mooi en ruim op tijd wakker voor een volle dag Miami! Na het 'Amerikaanse' ontbijt hier in het Best Western gingen we nog even naar de kamer om alles klaar te maken en probeerde ik alvast telefonisch onze plaatsjes te reserveren voor een rondrit annex rondvaart met Duck Tours. Het was even schrikken toen ik via een voicemail te horen kreeg dat het programma voor vandaag volledig was geannueerd maar na het herbeluisteren van het bericht bleek het nog over een datum in april te gaan. We kregen echter niemand te pakken en besloten dan maar meteen door te gaan om tijdig onze plaatsten te kunnen reserveren voor de rondrit van 11u. Het was bijzonder rustig in Southbeach en we konden zonder probleem parkeren vlakbij Lincoln Road. In het bureel van Duck Tours was er wel al redelijk wat leven en een bord gaf aan dat alle rondvaarten voor vandaag uitverkocht waren. Gelukkig bleken ze dit gewoon nog niet aangepast te hebben en konden we gewoon mee met de trip van 11u.

Net voor we konden boarden kreeg mijn befaamde camera verhaal een vervolg, ik bleek een oproep gemist te hebben van Alamo en had een voicemail van Rebecca die vroeg haar te contaceren om mijn toestel nader te beschrijven zodat ze het met zekerheid konden identificeren en aan mij linken. Even vlug nog terugbellen en ondertussen hadden ze zelf reeds door dat het wel degelijk mijn materiaal was want er zaten in de tas ook nog enkele labels met mijn naam en telefoonnummer, altijd handig zo blijkt. De verdere instructies over waar ik het toestel moet ophalen kon ik niet meer begrijpen want we moesten ondertussen instappen voor de "Duck Tour", dat wordt dan later nog even afspreken.

Over de Duck Tour zelf kunnen we het kort houden, heel lawaaierig, volop entertainment door de gids en wat oppervlakkige duiding op diverse locaties. Het was best leuk maar je moet het wel allemaal met een flinke korrel zout nemen, past waarschijnlijk wel helemaal in het Miami plaatje. Uiteindelijk hadden we deze combinatie van rondrit / vaart vooral gekozen voor de kids en die vonden het best wel een leuke gebeurtenis om plots vanop de weg het water in te duiken...

Na de tour gingen we zelf op stap door South Beach waarbij we een stukje langs het strand liepen, de kids wouden natuurlijk opnieuw gaan zwemmen maar daar was helaas geen tijd voor, we gingen lunchen op Ocean Drive. In de Irish pub stond alles klaar voor de finale van het EK maar dat lieten we aan ons voorbijgaan en we trokken verder door Miami. Met de auto stopten we nog even bij het indrukwekkende Holocaust Memorial en onderweg naar Bayside kon ik het niet laten om nog even een Best Buy te bezoeken en ja hoor, zoals Yvonne en Rob reageerden: "nood breekt wet" en morgen hopen we met een nieuwe Sony NEX-5NK systeemcamera toch wat betere plaatjes te kunnen maken :).

Na een rondje rond de American Airlines Arena, thuishaven van de Miami Heat die helaas voor ons een weekje te vroeg de NBA titel vierden konden we de wagen kwijt in de parking van de Bayside Marketplace. Het bleek daar een bijzonder gezellige bedoening en er was heel wat meer leven dan in South Beach. Er was livemuziek en er werd gedanst maar wij liepen vooral de talrijke winkeltjes af. Zwaar shoppen was er nog niet bij maar we scoorden toch al een paar Skechers voor Jesper en mezelf. Na een zoektocht naar eten, niet zo evident met onze deugnieten die geen zin hadden om een tweede keer 'warm' te eten vond uiteindelijk toch ieder zijn gading en konden we huiswaarts keren. Onderweg nog even de Publix in waar we meteen onze voorzorgen namen voor morgen en wat broodjes plus beleg kochten zodat onze kieskeurige jongsten morgen een lunckpakketje hebben in Miami Zoo.

De plannen om nog wat foto's te nemen van de Miami Skyline deze avond hebben we helaas laten varen, Yana en Jesper konden enkele extra uurtjes slaap goed gebruiken en bovendien was het nieuwe toestel nog niet gebruiksklaar. Dat is nu volop aan het laden en hopen we dadelijk nog snel even aan een grondige test te onderwerpen!